Niet schrijven over verlangen, maar vanuit verlangen. Niet over hormonen, maar met een lichaam en gemoed vol hormonen. In Gasthuis schrijft Laurine Verweijen door de schaamte heen. Bedachtzaam en energiek dicht zij vanuit onverwachte perspectieven over het zoeken naar een plek en het vasthouden van dingen die continu in beweging zijn. Celebraal maar lichamelijk, af en doordacht. Als vanuit het niets betreden haar gedichten met deze debuutbundel de Nederlandse poëzie.
