In de jungle van jaarlijkse scheurkalenders die er vandaag de dag te krijgen zijn, denken vele scheurders nog altijd met weemoed terug aan de jaren zeventig en tachtig, toen de moeder aller kalenders jaarlijks in hoge oplagen (190.000 exemplaren) van de persen rolde.
Kees van Kooten en Wim de Bie stelden van 1973 tot 1986 de Bescheurkalender samen. Toen daar na 14 jaar een einde aan kwam, kon men zich nog eenmaal verheugen in Het Groot Bescheurboek, een bloemlezing van de allerbeste dagen uit de kalenders. Het kreeg met zijn 1,3 kilo al snel de bijnaam ‘het postcode boek van de humor’.
Maar daarna hield het toch echt op. Tot nu. Nog éénmaal, nu echt voor de laatste keer, herdrukken we ongezien en ongewijzigd dit boek om heimwee van te krijgen. Niet in de laatste plaats naar de satire van Van Kooten en De Bie, die met hun kijk op de destijds actuele zaken misschien wel een beter tijdsbeeld schetsen dan welke cultureel historicus dan ook ooit zou kunnen.
Facsimile heruitgave.
Kees van Kooten en Wim de Bie stelden van 1973 tot 1986 de Bescheurkalender samen. Toen daar na 14 jaar een einde aan kwam, kon men zich nog eenmaal verheugen in Het Groot Bescheurboek, een bloemlezing van de allerbeste dagen uit de kalenders. Het kreeg met zijn 1,3 kilo al snel de bijnaam ‘het postcode boek van de humor’.
Maar daarna hield het toch echt op. Tot nu. Nog éénmaal, nu echt voor de laatste keer, herdrukken we ongezien en ongewijzigd dit boek om heimwee van te krijgen. Niet in de laatste plaats naar de satire van Van Kooten en De Bie, die met hun kijk op de destijds actuele zaken misschien wel een beter tijdsbeeld schetsen dan welke cultureel historicus dan ook ooit zou kunnen.
Facsimile heruitgave.
