Een jongetje van elf met Asperger, een verlopen moeder die haar verdriet smoort in halveliterblikken bier en sterkedrank, een lintworm, een mummie in het berghok, een kruik urine met onderin een beschreven papiertje, een hond die Pörkölt heet en een Arabische hengst met de naam Mythos.
Dat zijn de ingrediënten van 'Het jongetje dat de messen telde', een intelligente, grappige, maar tegelijk ook duistere en ontroerende roman. Een grimmig sprookje, met een onvergetelijk einde.
'Vrijwel niets dan lof' (Christophe Vekeman)
'Panklaar voor de uitgever' (Herman Brusselmans)
'Een waar genoegen om dit verhaal te lezen. Ik ben er behoorlijk van onder de indruk.' (Marijke Arijs)
Dat zijn de ingrediënten van 'Het jongetje dat de messen telde', een intelligente, grappige, maar tegelijk ook duistere en ontroerende roman. Een grimmig sprookje, met een onvergetelijk einde.
'Vrijwel niets dan lof' (Christophe Vekeman)
'Panklaar voor de uitgever' (Herman Brusselmans)
'Een waar genoegen om dit verhaal te lezen. Ik ben er behoorlijk van onder de indruk.' (Marijke Arijs)
