In Het zat zo keren we terug naar Shalevs geboorteplaats Nahalal, waar het huis van oma Tonja staat. Zij kwam in 1923 van Oekraïne naar Palestina en moest haar leven lang strijden om het hoofd boven water te houden, en het stof buiten de deur. Tonja heeft last van extreme schoonmaakwoede. De stofzuiger die ze uit Amerika krijgt toegestuurd maakt het er niet beter op. Het zat zo... zijn de woorden waarmee oma Tonja steevast haar verhalen begint, net zoals haar dochter en haar kleinzoon Meir, die alles met zichtbaar plezier optekent. Het zat zo vertelt de geschiedenis van een unieke grootmoeder en haar familie. Het is ook het verhaal over idealen en lange tochten door verschillende continenten. Het zat zo is een geestige en ontroerende roman over de kracht van de verbeelding en het vertellen van verhalen.
