Toen Paul Auster een Nationaal Verhalenproject introduceerde op de Amerikaanse publieke radiozender NPR was de respons overweldigend. Niet alleen was de maandelijkse show een groot succes, ook het aantal inzendingen was enorm. Het leek wel of iedereen een verhaal te vertellen had. In 'Ik dacht: mijn vader is God' is een groot aantal van deze persoonlijke, waargebeurde verhalen bijeengebracht. De verhalen komen van mensen van elke leeftijd, achtergrond en beroepsgroep. De helft van de contribuanten is man, de helft vrouw. Ze wonen in steden, buitenwijken en op het platteland, en komen uit 42 verschillende staten. Het zijn korte, levendige vertellingen waarin het alledaagse en het uitzonderlijke samenkomen. Hilarische blunders, duizelingwekkend toeval, ontmoetingen met de dood, wonderbaarlijke ontmoetingen, onwaarschijnlijke ironie, voorgevoelens, verdriet, pijn, dromen - deze collectie heeft een onwaarschijnlijke reikwijdte aan decors, tijdvakken en onderwerpen, en biedt een zeldzaam inkijkje in de Amerikaanse ziel
