Wachtend op een operatie ziet Alan Noland vanaf zijn ziekenhuisbed de multiculturele samenleving aan zich voorbijtrekken. Ongegeneerd etnisch profilerend legt hij zijn tijdelijke leefomgeving onder een microscoop. Wat hij ziet verbaast, ergert en vermaakt hem zodanig dat hij zijn eigen levensgevaarlijke fysieke toestand bijna vergeet.
Voor dit boek, het eerste nieuwe werk na De tolk van Java, heeft Alfred Birney zijn pen geslepen en vervolgens in een vloeistof gedoopt waarvan alleen hij de samenstelling kent. Maar dat er gif en lachgas in zit moge duidelijk zijn. Onduidelijk is wat zijn held tegemoetgaat.
