De plotselinge dood van haar grote liefde Marius dwingt Caro
tot een indringende zoektocht. De vraag die daarbij steeds
weer opduikt is of Marius zelfgekozen dood een momentopname
was of een uiterst zorgvuldig doordachte daad. In dit
adembenemende relaas worden de gebeurtenissen minutieus
ontrafeld in een poging hem beter te begrijpen. Zij raakt daardoor
intiemer met Marius in zijn dood dan bij zijn leven.
In sluitertijd is een liefdevol portret van een charismatische
man, een bewogen huwelijk en een warm gezin afgezet tegen
eenzaamheid, rouw, depressie en een onverwerkt verleden.
Je leeft intens mee met de achterblijvers waarbij zowel een
traan als een lach rolt. Het laat zien dat zelfdoding als geen
andere dood vragen oproept over het leven dat eraan voorafging,
waardoor er achteraf anders naar datzelfde leven
gekeken kan worden.
In prachtig geformuleerde zinnen ontleedt Adriënne Schouw
haar eigen ontreddering. Haar stijl is openhartig, confronterend
en intiem zonder ergens sentimenteel te worden. Het
verhaal is geschreven met compassie voor het slachtoffer,
zonder dat het compassie voor de daad zelf oproept.
‘In sluitertijd is een liefdevol en eerlijk autobiografisch verhaal over pijn en verdriet, maar vooral over de liefde. Een onvermijdelijke zoektocht van een vrouw en moeder die niet anders kan dan de zelfgekozen dood van haar geliefde proberen te begrijpen.’ – Grietje Braaksma, Broese boekverkopers
tot een indringende zoektocht. De vraag die daarbij steeds
weer opduikt is of Marius zelfgekozen dood een momentopname
was of een uiterst zorgvuldig doordachte daad. In dit
adembenemende relaas worden de gebeurtenissen minutieus
ontrafeld in een poging hem beter te begrijpen. Zij raakt daardoor
intiemer met Marius in zijn dood dan bij zijn leven.
In sluitertijd is een liefdevol portret van een charismatische
man, een bewogen huwelijk en een warm gezin afgezet tegen
eenzaamheid, rouw, depressie en een onverwerkt verleden.
Je leeft intens mee met de achterblijvers waarbij zowel een
traan als een lach rolt. Het laat zien dat zelfdoding als geen
andere dood vragen oproept over het leven dat eraan voorafging,
waardoor er achteraf anders naar datzelfde leven
gekeken kan worden.
In prachtig geformuleerde zinnen ontleedt Adriënne Schouw
haar eigen ontreddering. Haar stijl is openhartig, confronterend
en intiem zonder ergens sentimenteel te worden. Het
verhaal is geschreven met compassie voor het slachtoffer,
zonder dat het compassie voor de daad zelf oproept.
‘In sluitertijd is een liefdevol en eerlijk autobiografisch verhaal over pijn en verdriet, maar vooral over de liefde. Een onvermijdelijke zoektocht van een vrouw en moeder die niet anders kan dan de zelfgekozen dood van haar geliefde proberen te begrijpen.’ – Grietje Braaksma, Broese boekverkopers
