Tien dagen voor zijn plotselinge overlijden in december 2021 stuurde Bernard Dewulf het manuscript van zijn nieuwe boek naar zijn uitgeverij. In dit boek, Jaargetijden, blijft hij, net als in het met de Libris Literatuur Prijs bekroonde Kleine dagen en net als in Late dagen, dicht bij huis. Opnieuw neemt Dewulf ons mee naar de intieme wereld rondom zijn eettafel, stamtafel en bureau, en geeft hij het ogenschijnlijk onopvallende de volle aandacht. De schrijver is ouder geworden, de kinderen gaan het huis uit, de nachten bleven vaak lang en slapeloos. Dewulf probeert zich tot dit alles te verhouden en kijkt in deze bundel vaak terug op vroeger, maar even zo vaak vooruit; in Jaargetijden is de dood nooit ver weg. Dit alles maakt het afsluitende deel in de ‘Dagen-reeks’ tot een melancholisch, verstild en poëtisch boek waarin Dewulf opnieuw laat zien dat hij over een uniek talent beschikte: er zijn maar weinig schrijvers die het doodgewone zo op kunnen schrijven dat het weer als nieuw wordt.
