Vrij roekeloos heeft ik-verteller Jackie zich laten omscholen tot kledinghersteller, het bureaukleven bij Kaersenhout, Wilson & Tan moe. Na een verhuizing gaat ze noodgedwongen wonen in haar atelier. Geoefend chaosbedwinger als ze is, weet ze daar nog iets heel aardigs van te maken. Vanaf de portrettenwand boven haar werktafel ziet jazz-icoon Eric Dolphy, strenge leermeester Dolphy, er namens alle doden op toe dat ze er niet de kantjes af loopt. Haar piepkleine dagelijkse revoltes, en die van haar opdrachtgevers en vrienden, versterken haar moreel en maken het zicht vrij op een ‘toekomende tijd’. Ook uit haar maar wat rondhangen op pompstation Mauro, waar ze ’s ochtends of na de winkelsluiting neerstrijkt om er, vermoeid, een te worden met de stad, put ze weer nieuwe energie.
