“Het was de dag van ons jaarlijkse toernooi. Van tevoren had ik geen idee hoe ik me die dag zou voelen. Niemand kan je dat vertellen. Omdat elk verhaal anders is. En dit is mijn verhaal.” Zo begint dit persoonlijke poëziedebuut van Anja Buurman. Aan de hand van haar gedichten weet ze de lezer te raken met thema’s als afscheid nemen van een dierbare, angst voor het eindige en herinneringen aan vroeger. Donkere gedachten waarin ze tegenzin voelt en nergens zin in heeft worden afgewisseld met optimistische klanken waarin het belang van levenskunst, het kunnen genieten van kleine dingen, doorklinkt. Gecombineerd met de door haarzelf gemaakte kleurrijke illustraties die haar gemoedstoestand in beeld vertalen, weet ze de sfeer van haar gedichten te bekrachtigen.
