‘Er bestaan boeken die op de laatste blabzijde de laatste adem uitblazen. Ze sterven onder je ogen, blijven nog een jaar of wat in je bibliotheek opgebaard maar doen je, als je ze nog eens opent, ontsteld terugdeinzen – zo verschrikkelijk dood zijn ze. Maar er bestaan ook boeken die door de grote rat van de tijd niet stuk te knagen zijn. Het werk van Nescio behoort daartoe. En het werk van Mary Dorna.’ – S. Carmiggelt
Het werk van Mary Dorna past op twee manieren in de traditie van de Nederlandse literatuur. Zij behoort tot het rijtje schrij¬vers dat telkens weer opduikt om een men¬taliteit van relativerend, humoristisch rea¬lisme aan te duiden en zij is ook een van de eerste vertellers-per-cursiefje die van een vorm van journalistiek een literair genre hebben gemaakt.
Het werk van Mary Dorna past op twee manieren in de traditie van de Nederlandse literatuur. Zij behoort tot het rijtje schrij¬vers dat telkens weer opduikt om een men¬taliteit van relativerend, humoristisch rea¬lisme aan te duiden en zij is ook een van de eerste vertellers-per-cursiefje die van een vorm van journalistiek een literair genre hebben gemaakt.
