Auteur Kris Wuestenbergs (°1952) is hiermee aan zijn zevende uitgave toe.
Grappige, soms ietwat ernstige verhaaltjes en anekdotes uit het dagelijkse leven in zijn rolstoel.
Het schrijven is voor hem een medicijn en hij hoopt dat zijn verhalen ook voor zijn zovele lotgenoten een deugddoende therapie kunnen zijn die er voor zorgen dat het leven niettegenstaande alles toch de moeite waard blijft.
Met dank aan Lutwine de Cocker voor enkele pareltjes poëzie waarmee dit boek mocht versierd worden.
Grappige, soms ietwat ernstige verhaaltjes en anekdotes uit het dagelijkse leven in zijn rolstoel.
Het schrijven is voor hem een medicijn en hij hoopt dat zijn verhalen ook voor zijn zovele lotgenoten een deugddoende therapie kunnen zijn die er voor zorgen dat het leven niettegenstaande alles toch de moeite waard blijft.
Met dank aan Lutwine de Cocker voor enkele pareltjes poëzie waarmee dit boek mocht versierd worden.
