Kurt De Boodt verkocht zijn huis in de stad en ging in de Waalse heuvels wonen. Hij schafte hij een hond en een kleine kudde schapen aan en hoewel hij wist dat hij en zijn gezin altijd buitenstaanders zouden blijven, wijdde hij zich met overgave aan het buitenleven. En dat blijkt verre van vredig. De dood komt al snel om de hoek kijken. Hoezeer de dichter ook probeert om zich één te voelen met het land, zijn blik blijft gevormd en misvormd door twee millennia kunst, letteren en populaire cultuur. In Mal dood lam komt niet alleen het leven van de dichter maar de hele schepping op zijn kop te staan.
