In de vorm van een dialoog voert de auteur indringende en zeer confronterende gesprekken met zijn vader, naast diens dode lichaam gezeten. Het lijkt te gaan om een finale afrekening, waarbij geen enkel taboe wordt gemeden en geen enkel onderwerp, hoe weerzinwekkend soms ook, onbesproken blijft. Een boek over de menselijke onmacht tegenover de gevoelens die niemand bespaard blijven. Een boek over de essentie van leven en de dood. Ook over de levenspijn die door veel mensen ervaren wordt en die zo moeilijk te benoemen, laat staan een plaats te geven is.
