Pelgrimsgrond bevat gedichten over drang en dwang. Ze zinderen tussen onvermogen en kracht, dood en levensdriften en bestrijken de vertrouwde themavelden van Albert Hagenaars: reizen, erotiek en, nadrukkelijker dan voorheen, het belang van kunst.
De auteur roept in zeven delen van elk zeven gedichten herinneringen op aan momenten dat hij getroffen werd door poëzie, schilderijen, muziek en films. Hij beleeft opnieuw glorie en teloorgang van de liefde en bezoekt plaatsen die niet alleen cultureel maar ook sacraal van betekenis zijn.
Pelgrimsgrond confronteert de lezer met dichters als Charles Baudelaire en de Middeleeuwse mystica Hadewych, schilders als Edward Hopper, Edvard Munch en Affandi, componisten als Jacob Obrecht en Gustav Mahler, films als Das Leben der Anderen en Dead Poets Society en bedevaartplaatsen in onder meer Cambodja, China en Litouwen.
Alle gedichten getuigen van Hagenaars’ fascinatie voor de wereld en haar eindeloos uit te vouwen werkelijkheid.
