Bij stoïcisme wordt meestal eerder gedacht aan het verdragen van de wereld dan aan het veranderen ervan. Toch is een stoïcijnse levenshouding bij uitstek een actieve houding. De stoïcijnen waren hun tijd ver vooruit met hun ideeën over gelijkheid tussen mensen, kosmopolitisme en de ontkenning van het bestaan van belangentegenstellingen. Deze en andere ideeën uit de ethiek van de Oude Stoa zijn zowel uitdagend als ondersteunend, niet alleen bij het streven naar persoonlijk geluk maar ook bij het verbeteren van de wereld, dat wil zeggen de onderlinge verhoudingen van mensen. Stel je een wereld voor zonder haat, zonder wraak, zonder dwang, zonder geweld, zonder concurrentie, zonder nationalisme, zonder trots, zonder hebzucht, zonder oorlog, zonder discriminatie. Denk je eens in: geen geruzie, geen woede geen rancune, geen gezeur, geen jaloezie, geen schuldgevoelens, geen onvrede, geen gemopper.... Niet haalbaar? Maar ook een wereld met minder van dat alles is de moeite waard. Het echte geluk wordt niet veroorzaakt door omstandigheden maar door denkactiviteit. Toch is er minstens één zeer gunstige omstandigheid die je kunt treffen, en dat is in aanraking komen met het stoïsch gedachtegoed.
