Het is maar de vraag of Micha Hamel wel een dichtbundel wilde schrijven. Het is dan ook nog maar de vraag of Toen het moest wel een dichtbundel is. Het is in ieder geval een verzameling teksten, notities, collages, verslagen, liederen – en als je goed kijkt zitten er ook wel gedichten tussen. Maar de taal geeft de poëzie niet cadeau: het wringt en schuurt in het werk van Micha Hamel: woorden, typografie, tekeningen en leestekens gaan een constante strijd aan. De winnaar van die strijd tussen dichter en taal is de lezer.
