Eva gaat met haar vrienden naar Londen om het einde van haar studententijd te vieren. Als ze in de metro staan, komt een jongeman net voor de deuren sluiten gehaast binnen. Ze wisselen enkele woorden uit, maar verliezen elkaar al snel weer uit het oog. Toch slaagt Eva er niet in om die krullenbol uit de metro te vergeten. Ook Thomas krijgt het meisje met de donkerblonde haren niet uit zijn hoofd. Tijdens haar reis doet Eva er alles aan om Thomas terug te vinden. Maar hoe pak je zoiets aan als de tijd dringt? Is veel door de stad wandelen en vaak naar het theater gaan wel de juiste manier?
