Het dertiende-eeuwse Middelnederlandse verhaal 'Van den Seven Vroeden van binnen Rome', hier vertaald in modern Nederlands, is in continentaal West-Europa een van de oudst bekende tekstgetuigen van een verhalencyclus die eeuwenlang in talloze volkstalen in omloop is geweest. In het verhaal veroordeelt de keizer van Rome zijn enige zoon ter dood omdat de jongeman zijn stiefmoeder, de keizerin, zou hebben verkracht. De wijze leermeesters van de jongen proberen uitstel van executie te krijgen door een verhaal te vertellen, terwijl ook de keizerin met verhalen haar best doet haar gelijk te halen. Na zeven dagen, wanneer iedereen zijn zegje heeft gedaan, krijgt de keizerszoon het woord en komt de waarheid aan het licht.
