Ironside Lake, Minnesota, Januari 1944
Eigenzinnig en vastberaden als ze is, heeft taalkundestudent Johanna Berglund vastomlijnde plannen voor haar toekomst … plannen die geen ruimte laten voor de terugkeer naar haar woonplaats en het hartzeer en de geheimen die ze achter zich heeft gelaten. Maar als ze die toekomst uitsluitend kan bereiken door een baan aan te nemen als vertaalster in een nabijgelegen kamp voor Duitse krijgsgevangenen, stemt ze er met grote tegenzin mee in.
Wanneer Johanna aankomt in het eens zo slaperige stadje in Minnesota, blijkt het een broeinest van vijandigheid te zijn. De meeste patriottische burgers willen er niet van weten dat Duitse soldaten hun velden gaan bewerken, en ze hebben ongezouten kritiek op de werknemers van het kamp. Als Johanna de problemen beschrijft aan haar goede vriend Peter Ito, die taalleraar is op een school voor officieren van de militaire inlichtingendienst, moedigt hij haar aan om de stad die haar heeft afgewezen een tweede kans te geven.
Door haar omgang met de krijgsgevangenen en het censureren van hun correspondentie met thuis gaat Johanna met meer sympathie naar hen kijken, maar het pleiten voor een betere behandeling bezorgt haar vijanden in de gemeenschap. Hoe langer Johanna haar strijd aan het thuisfront voert, hoe meer de grenzen tussen medeleven en verraad vervagen – en ze moet beslissen waar haar hart werkelijk ligt.
Eigenzinnig en vastberaden als ze is, heeft taalkundestudent Johanna Berglund vastomlijnde plannen voor haar toekomst … plannen die geen ruimte laten voor de terugkeer naar haar woonplaats en het hartzeer en de geheimen die ze achter zich heeft gelaten. Maar als ze die toekomst uitsluitend kan bereiken door een baan aan te nemen als vertaalster in een nabijgelegen kamp voor Duitse krijgsgevangenen, stemt ze er met grote tegenzin mee in.
Wanneer Johanna aankomt in het eens zo slaperige stadje in Minnesota, blijkt het een broeinest van vijandigheid te zijn. De meeste patriottische burgers willen er niet van weten dat Duitse soldaten hun velden gaan bewerken, en ze hebben ongezouten kritiek op de werknemers van het kamp. Als Johanna de problemen beschrijft aan haar goede vriend Peter Ito, die taalleraar is op een school voor officieren van de militaire inlichtingendienst, moedigt hij haar aan om de stad die haar heeft afgewezen een tweede kans te geven.
Door haar omgang met de krijgsgevangenen en het censureren van hun correspondentie met thuis gaat Johanna met meer sympathie naar hen kijken, maar het pleiten voor een betere behandeling bezorgt haar vijanden in de gemeenschap. Hoe langer Johanna haar strijd aan het thuisfront voert, hoe meer de grenzen tussen medeleven en verraad vervagen – en ze moet beslissen waar haar hart werkelijk ligt.
