Maria 'Shon Chia' Emerencia zit in haar schommelstoel op de porch als ik met mijn pick-up het zandpad oprij dat naar haar landhuis leidt. Ze weet dat ik kom. Vanaf haar heuvel heeft ze mijn stofspoor allang gezien.
Ik parkeer in de schaduw van een amandelboom en als ik het portier opendoe, proef ik het fijne zand dat ik zelf heb doen opstuiven. Saharazand. Op de adem van de wind is het over zee gereisd. Om duizenden mijlen verderop de Curaçaose bodem te bedekken. De oorsprong ervan is onderweg verloren gegaan. Is vermengd met zoutkristallen, geschuurd door passaatwinden en gewassen door tropische regens. Ik weet dat ik daarom bij Shon Chia ben. Shon Chia heeft nog een stuk van de oorsprong in handen.
Met deze verhalenbundel Woestijnzand neemt Elodie Heloise de lezer mee in de verschillende lagen die de Curaçaose samenleving kent. Van eigentijdse perikelen tot verhalen die ver in de tijd teruggaan maar die nog altijd zijn weerslag hebben op het nu.
Elodie Heloise (1968) woont en werkt op Curaçao. Ze maakt portretten van 'gewone' Curaçaoënaars voor het Antilliaans Dagblad, werkt er op de redactie, schrijft voor onlinemagazine Cpost.nl. Momenteel werkt zij aan een roman. De rode draad in alles: een levende liefde voor het eiland Curaçao.
Ik parkeer in de schaduw van een amandelboom en als ik het portier opendoe, proef ik het fijne zand dat ik zelf heb doen opstuiven. Saharazand. Op de adem van de wind is het over zee gereisd. Om duizenden mijlen verderop de Curaçaose bodem te bedekken. De oorsprong ervan is onderweg verloren gegaan. Is vermengd met zoutkristallen, geschuurd door passaatwinden en gewassen door tropische regens. Ik weet dat ik daarom bij Shon Chia ben. Shon Chia heeft nog een stuk van de oorsprong in handen.
Met deze verhalenbundel Woestijnzand neemt Elodie Heloise de lezer mee in de verschillende lagen die de Curaçaose samenleving kent. Van eigentijdse perikelen tot verhalen die ver in de tijd teruggaan maar die nog altijd zijn weerslag hebben op het nu.
Elodie Heloise (1968) woont en werkt op Curaçao. Ze maakt portretten van 'gewone' Curaçaoënaars voor het Antilliaans Dagblad, werkt er op de redactie, schrijft voor onlinemagazine Cpost.nl. Momenteel werkt zij aan een roman. De rode draad in alles: een levende liefde voor het eiland Curaçao.
