Lezersrecensie
laten we aan Eddy’s wens voldoen
Eindstation Auschwitz - Eddy de Wind. (Meulenhoff)
In 1942 meldde de Joodse arts Eddy de Wind zich vrijwillig aan als arts om in Westerbork te werken, in de veronderstelling dat hierdoor zijn moeder uit het kamp zou worden vrijgelaten. Bij aankomst bleek zijn moeder echter al op transport gezet naar Auschwitz. In Westerbork ontmoette De Wind de achttienjarige verpleegster Friedel. Ze werden verliefd en trouwden in het kamp. Samen werden ze in september 1943 naar Auschwitz gedeporteerd. Eddy belandde in barak 9, waar hij werd tewerkgesteld als Pfleger van Poolse gevangenen. Friedel in barak 10, waar de medische experimenten werden uitgevoerd. Pas na de oorlog, die ze beiden op miraculeuze wijze overleefden zonder dat van elkaar te weten, vonden ze elkaar terug in Nederland.
In Eindstation Auschwitz doet Eddy de Wind verslag van de verschrikkingen in het kamp en analyseert en observeert hij het gedrag – zowel goed als kwaad – waar mensen toe in staat zijn. Hij beschrijft Auschwitz zoals nooit eerder is gezien, rechtstreeks vanuit het kamp en met de emotie van dat moment.
Geïllustreerd met beeldmateriaal uit het archief van de familie De Wind, waaronder twee niet eerder gepubliceerde foto's van vlak na de bevrijding van Auschwitz.
Het originele schrift is momenteel een van de belangrijkste stukken van de Auschwitz-tentoonstelling, te zien in New York.
27 januari word de bevrijding van concentratiekamp Auschwitz, nu 75 jaar geleden, herdacht. Vandaag verschijnt odit waargebeurde boek ‘Eindstation Auschwitz’ bij uitgeverij Meulenhoff.
‘Hoe ver is het naar die wazig blauwe bergen? Hoe wijd is de vlakte, die zich uitstrekt in het stralend voorjaarszonnelicht?’
Prachtig en aangrijpend schrijven over liefde, familie en leven.
Een belangrijk en uniek historisch document dat op aangrijpende wijze het lot van gevangenen in de vernietigingskampen in beeld brengt.
Een absolute must-read, al was het maar om aan Eddy’s wens te voldoen dat iedereen weet en gelooft wat er gebeurd is.
‘Het is een dagmars, voor vrije voeten. Één uur te paard, in snelle draf. Voor ons is het verder, veel verder, het is oneindig ver.’
Het boek spreekt voor zich, heftig. Ik geef hierbij een link naar een artikel dat onlangs verscheen naar aanleiding van het boek dat vanaf vandaag weer verschenen is.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/01/09/mijn-vader-vond-zichzelf-geen-held-maar-hij-was-het-wel-a3986277
‘De ss-officier zei tegen hem: ‘Jij Jood, gaat naar Auschwitz, daar zul je blog eenmaal op je knieën smeken om de dood, zó zul je het er hebben.’
Ik hoef niet te zeggen hoeveel waarde dit boek heeft, hoe heftig en emotioneel dit boek is. Laten de ervoor zorgen dat dit boek doet waarvoor het geschreven is. Iedereen laten weten wat er gebeurd is, echt gebeurd is en ervoor zorgen dat dit nooit meer vergeten wordt en nooit meer gebeurd.
In 1942 meldde de Joodse arts Eddy de Wind zich vrijwillig aan als arts om in Westerbork te werken, in de veronderstelling dat hierdoor zijn moeder uit het kamp zou worden vrijgelaten. Bij aankomst bleek zijn moeder echter al op transport gezet naar Auschwitz. In Westerbork ontmoette De Wind de achttienjarige verpleegster Friedel. Ze werden verliefd en trouwden in het kamp. Samen werden ze in september 1943 naar Auschwitz gedeporteerd. Eddy belandde in barak 9, waar hij werd tewerkgesteld als Pfleger van Poolse gevangenen. Friedel in barak 10, waar de medische experimenten werden uitgevoerd. Pas na de oorlog, die ze beiden op miraculeuze wijze overleefden zonder dat van elkaar te weten, vonden ze elkaar terug in Nederland.
In Eindstation Auschwitz doet Eddy de Wind verslag van de verschrikkingen in het kamp en analyseert en observeert hij het gedrag – zowel goed als kwaad – waar mensen toe in staat zijn. Hij beschrijft Auschwitz zoals nooit eerder is gezien, rechtstreeks vanuit het kamp en met de emotie van dat moment.
Geïllustreerd met beeldmateriaal uit het archief van de familie De Wind, waaronder twee niet eerder gepubliceerde foto's van vlak na de bevrijding van Auschwitz.
Het originele schrift is momenteel een van de belangrijkste stukken van de Auschwitz-tentoonstelling, te zien in New York.
27 januari word de bevrijding van concentratiekamp Auschwitz, nu 75 jaar geleden, herdacht. Vandaag verschijnt odit waargebeurde boek ‘Eindstation Auschwitz’ bij uitgeverij Meulenhoff.
‘Hoe ver is het naar die wazig blauwe bergen? Hoe wijd is de vlakte, die zich uitstrekt in het stralend voorjaarszonnelicht?’
Prachtig en aangrijpend schrijven over liefde, familie en leven.
Een belangrijk en uniek historisch document dat op aangrijpende wijze het lot van gevangenen in de vernietigingskampen in beeld brengt.
Een absolute must-read, al was het maar om aan Eddy’s wens te voldoen dat iedereen weet en gelooft wat er gebeurd is.
‘Het is een dagmars, voor vrije voeten. Één uur te paard, in snelle draf. Voor ons is het verder, veel verder, het is oneindig ver.’
Het boek spreekt voor zich, heftig. Ik geef hierbij een link naar een artikel dat onlangs verscheen naar aanleiding van het boek dat vanaf vandaag weer verschenen is.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/01/09/mijn-vader-vond-zichzelf-geen-held-maar-hij-was-het-wel-a3986277
‘De ss-officier zei tegen hem: ‘Jij Jood, gaat naar Auschwitz, daar zul je blog eenmaal op je knieën smeken om de dood, zó zul je het er hebben.’
Ik hoef niet te zeggen hoeveel waarde dit boek heeft, hoe heftig en emotioneel dit boek is. Laten de ervoor zorgen dat dit boek doet waarvoor het geschreven is. Iedereen laten weten wat er gebeurd is, echt gebeurd is en ervoor zorgen dat dit nooit meer vergeten wordt en nooit meer gebeurd.
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Alexs Books and Socks
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
