"......Bracelets on wrist and a cell door slamming......."

Ik heb meegedaan aan de leesclub "Ik zal verdwijnen in het donker", van Michelle McNamara , met de Engelse versie: "I'll be gone in the dark."

Ik zal verdwijnen in het donker gaat over de obsessieve zoektocht van Michelle McNamara (een misdaad blogger), naar de ontwijkend serie verkrachter /moordenaar die in de periode van 1974-1986, California treiterde. Michelle heeft hem ook daarom de bijnam "Golden State Killer" gegeven.

Ik zal verdwijnen in het donker is een boek vol feitelijkheden ( zeer gedetailleerde weergave van de feiten rondom het zaak en de zoektocht). Het lukt Michelle ook om de feiten een gezicht te geven in haar "storytelling". Dit alles ondersteund door foto's van betrokkenen ( slachtoffers tot politie, maar ook portretten horend bij de plaats delict, kranten knipsels, Michelle zelf e.d. )

Hierdoor is het ook een boek die een intieme portret geeft van de inmiddels overleden schrijfster. Het geeft een eerlijke weergave van haar obsessie, haar drijfveren, haar persoonlijkheid en haar tekortkomingen. Alles lijkt af te wijken voor haar obsessie naar de Golden state Killer. Het nawoord van haar echtgenoot Patton Oswalt plaatst dit echter in perspectief: haar drang naar gerechtigheid is wat haar dreef. In het nawoord geeft hij dit weer aan door te citeren wat Michelle altijd zei over haar zoektocht: "I don't care if I'm the one who captures him. I just want bracelets on his wrists and a cell door slamming behind him"
Heel sterk is haar brief naar het Golden State killer van waaruit het titel van haar boek vloeit. Voor mij was dit het summum.

Ik heb deze boek 3 *** gegeven omdat ik vond dat er een overkill was aan feiten, namen, informatie die soms voor mij niet meer te volgen was doordat dit ook van de hak op de tak beschreven was.