Pluim voor de vertaler!

Allereerst: de complimenten voor Rob van der Veer. Ere wie ere toekomt, wie zo treffend kan vertalen verdient zijn naam op de kaft. (helaas niet het geval) Het verhaal van Ooit en te nimmer (sublieme vertaling van Sometime never) kon me oppervlakkig gezien niet erg boeien, maar de spiegel die Roald Dahl de lezer wil voorhouden maakte het interessant en de heerlijke taal maakte dat ik het uitlas.