Het begin van dit boek, dat ik na de boekenweek in de uitverkoop bij V en D vondt voor 2 euro, deed me wat twijfelen aan de schrijfkunst van het echtpaar. Langzamerhand kreeg ik echter sympathie voor de vrouwelijke hoofdpersoon, en begon het verhaal spannend te vinden, hoopte een nieuwe favoriet te vinden in detective-land en las aan een stuk door om achter de ontknoping van het verhaal te komen. Wat was er met de chinese kruidenpillen? Leed Claudia nou toch aan hallicinaties of waren haar belevenissen echt? Slim bedacht dat alles met de geschiedenis van de Labadisten, was van plan het in Google na te zoeken. Kwam tot de laatste paar bladzijden, en.... kon mijn ogen niet geloven, dacht een pagina te missen, maar het abrupte en absurde einde schijnt echt zo bedoeld. Geen laatste puzzelstukjes, subtiele ontknoping of aha-gevoel, alleen maar verwarring en de vraag hoe het nu verder loopt met de kinderen, wie er in het dorp nu allemaal onder een hoedje staken, hoe de echtgenoot betrokken geraakt is bij het mummie-complot, wie degene was die haar gered had bij de lederbende-orgie.... Jammer! Alsof de schrijvers zichzelf niet serieus nemen, daarbij ook de lezer niet, die zich toch identificeert met de hoofdpersoon en haar leven. Alsof het allemaal één grote nepbelevenis onder invloed van een paar goedkope chinese pillen was. Ik zal zelfs voor 2 euro niet een volgend boek kopen, niet omdat dit geen goede verhalen vertellers zijn, maar omdat dit goede verhalen vertellers zijn die op het laatste moment het kleed onder je voeten vandaan trekken, en je als lezer laten vallen.... en zo hoort het niet. Ook niet in thrillerland.