Jezelf verliezen in een heerlijk verhaal

Ik heb dit boek gelezen voor de leesclub van Hebban.

Dit boek leest echt als een trein, ik begon er in en voor ik het wist was ik al over de helft van het verhaal. Ik merk bij mezelf dat ik echt snel door New Adult boeken heen ga. Ze pakken me vaak meteen en daarin was het bij dit boek niet anders.

Het verhaal begon een beetje mysterieus want waarom gaat Roxy op bezoek bij deze jongen en wat is er met hem gebeurd? Mijn natuurlijke nieuwsgierigheid zorgt er hier voor dat ik eigenlijk al meteen wil weten wat er nu precies aan de hand is. Dat was voor mij dus al een goed begin van het boek en de reden dat ik verder wilde lezen.

Het verhaal ontwikkeld zich echt als een New Adult boek, meisje heeft problemen is verliefd op een jongen die ook problemen heeft en tja dat gaat gewoon een keer mis. Het is cliché ja, maar dat maak het voor mij niet minder leuk. Dit is de reden waarom ik dit boek wil lezen, omdat ik weet dat ik me heerlijk in dit boek kan verliezen.

Dat ik kan lachen, huilen en soms ook wel wat rode oortjes krijg, vooral als ik het boek in het openbaar lees. Het spannende element aan dit verhaal zorgde er ook voor dat ik wilde blijven lezen, al had ik wel vrij snel door wie er achter het stalken zat. Maar dat maakt het boek zeker niet minder leuk!

Roxy vond ik een personage waar ik af en toe echt een zucht van frustratie moest laten. Want wat had ze een hoop ellende kunnen voorkomen als ze gewoon meteen eerlijk was geweest. Maar ze is ook wel beschadigd en loopt met een vreselijk schuldgevoel rond. Dit zorgt er waarschijnlijk ook voor dat ze keuzes maakt die ik niet helemaal kan volgen.

Reece, tja ik weet niet zo goed wat ik over hem moet schrijven, het jammere van dit boek vind ik dat je bij Roxy echt haar gehele verhaal volgt, wat ze voelt, wat ze denkt. Maar van Reece lees je dit dus niet. Dat zorgt ervoor dat het verhaal erg eenzijdig blijft en dat vind ik erg jammer. Ik had wel wat meer willen weten over Reece.

De andere personages rondom hen, zijn vooral personages uit de vorige boeken, maar ze spelen een minder grote rol in dit verhaal.

Ik ben natuurlijk al bekend met de schrijfstijl van Jennifer L. Armentrout. In de schrijfstijl werd ik dan ook zeker niet teleurgesteld. Ze weet een verhaal en karakters zo neer te zetten dat je vanaf de eerste pagina al weet dat je een heerlijk boek gaat lezen waar je jezelf even helemaal in mag verliezen.

Ik vond het zeker een leuk boek, misschien niet het beste boek dat ik gelezen heb, maar het verhaal zat goed in elkaar! Ik ben benieuwd wat deze schrijfster nog meer gaat uitbrengen.