Prachtige zinnen, maar taai

Het verhaal van een kunstenares wordt verweven met allerlei mensen die haar pad hebben gekruisd. En met anderen, nog weer een schakel verder. Zo ontstaat een weefsel waarin je de personages deels leert kennen, terwijl veel raadsels onopgelost blijven.
Ik werd geboeid door het taalgebruik, maar doordat de samenhang pas later duidelijk wordt, vond ik het taai om te lezen. Terwijl de culturele diversiteit van de karakters boeiend is, zijn ze vrijwel allemaal beschadigd en niet al te sympathiek.