Tot snel lieve Sloane en James!

Ik heb dit boek in een razend tempo uitgelezen! De schrijfstijl van Suzane Young is beeldend en lekker vlot. Er gebeuren veel dingen waardoor ik steeds verder wilde lezen en nieuwsgierig was naar wat er ging komen. Er zit echt spanning in het boek en er gebeuren veel dingen. Ik had het verhaal op deze manier niet kunnen voorspellen. Zeker niet toen ik alleen de flaptekst had gelezen!

In het begin van het verhaal kon ik de verschillende personen maar moeilijk uit elkaar houden. Gelukkig ging dit toen ik verder in het boek kwam steeds beter en hoefde ik niet meer terug te lezen om erachter te komen wie nou wie was.

Ik vind het erg leuk dat er terugblikken zijn in het boek. Zo lees je hoe Sloane en James zijn opgegroeid en wat er in hun jeugd is gebeurt. Ik vind het fijn dat het verhaal door deze terugblikken niet alleen maar bestaat uit het programma en depressie. Er komen ook stukken in voor waar iedereen nog kan genieten van het leven, er grapjes zijn en er mooie herinneringen worden gemaakt.
Jammer genoeg lees je in dit deel niet hoe de epidemie is ontstaan. Ik hoop dat dat in een volgend deel wel ter sprake komt! Ik ga dat volgende deel sowieso lezen!

Tot snel lieve Sloane en James!