Lezersrecensie
Genre overstijgende klassieker maar niet voor iedereen
Neil Gaiman heeft een schare trouwe fans opgebouwd met zijn boeken. Hij schrijft makkelijk en verbindt meerdere genres in zijn boeken. American Gods wordt door velen gezien als zijn beste boek. Recent is er een nieuwe Nederlandse versie uitgebracht, ongeveer gelijk met het verschijnen met de TV-serie over het boek.
Het boek volgt Shadow op reis door Amerika. Hij komt uit de gevangenis, maar heeft geen plek om naar toe te gaan. Zijn vrouw overlijdt vlak voor het einde van zijn celstraf en eenmaal buiten de gevangenis krijgt hij een baan aangeboden van de mysterieuze meneer Wednesday. Samen trekken ze door Amerika om allerlei mensen te ontmoeten en taken uit te voeren, maar wat wil Wednesday eigenlijk en welke rol speelt Shadow hier in?
Het boek leest makkelijk weg en ondanks de 700 pagina's kwam ik er snel door. Toch kon het boek mij niet bekoren. Gaiman gebruikt diverse zijpaden om zijn verhaal in te kleuren, verhalen over de ontdekking van Amerika, en van diverse figuren uit Amerika. Deze paden haalden mij uit het verhaal. Shadow is de centrale figuur, maar hij blijft zo wat bleekjes. De zijverhalen helpen daar niet bij en verschuiven de aandacht. Pas aan het eind komt Shadow tot leven, maar dat kon mij niet meer over de streep krijgen.
Het boek volgt Shadow op reis door Amerika. Hij komt uit de gevangenis, maar heeft geen plek om naar toe te gaan. Zijn vrouw overlijdt vlak voor het einde van zijn celstraf en eenmaal buiten de gevangenis krijgt hij een baan aangeboden van de mysterieuze meneer Wednesday. Samen trekken ze door Amerika om allerlei mensen te ontmoeten en taken uit te voeren, maar wat wil Wednesday eigenlijk en welke rol speelt Shadow hier in?
Het boek leest makkelijk weg en ondanks de 700 pagina's kwam ik er snel door. Toch kon het boek mij niet bekoren. Gaiman gebruikt diverse zijpaden om zijn verhaal in te kleuren, verhalen over de ontdekking van Amerika, en van diverse figuren uit Amerika. Deze paden haalden mij uit het verhaal. Shadow is de centrale figuur, maar hij blijft zo wat bleekjes. De zijverhalen helpen daar niet bij en verschuiven de aandacht. Pas aan het eind komt Shadow tot leven, maar dat kon mij niet meer over de streep krijgen.
1
Reageer op deze recensie