Intrigerend

Afgelopen zomer heb ik met mijn vriend door Kroatië gereisd. Wat een prachtig land, maar wat een norse mensen, vonden wij toen. Zal wel iets met 'die oorlog' te maken hebben, dachten we en lazen we af uit de resterende kogelgaten in de huizen op het platteland. Met onze leeftijd hebben wij deze Joegoslavische burgeroorlog niet (bewust) meegemaakt. Tijdens onze geschiedenislessen hebben wij er niks over geleerd. We hadden wel eens gehoord over Srebrenica, maar het fijne wisten we er niet van.

Tijdens het lezen van dit boek dacht ik met lichte schaamte terug aan hoe ik daar als grotendeels onwetende toerist heb rondgehuppeld. Ik heb van het land genoten, maar heb het niet begrepen.
Dit boek heeft mij de ogen geopend. De Joegoslavische burgeroorlog beschreven door de ogen van een kind. Wat het enerzijds des te tragischer maakt, maar je anderzijds doet glimlachen en het wellicht meer behapbaar maakt. Samen met Ana leerde ik begrijpen wat er tijdens deze oorlog gebeurde en wat dat betekende voor het dagelijks leven. Een glimlach, omdat Ana er samen met haar vrienden toch het beste van probeert te maken en zich aanpast. Spelen op de muur van zandzakken die wegversperringen voorstellen en dringen wie er op de generatorfiets in de schuilkelder mag fietsen.

Deze oorlog laat een grote indruk op mij achter en een litteken op Ana. Dit boek biedt een geweldige en tegelijkertijd afschuwelijke omschrijving van de oorzaak van dit litteken, de worsteling om ermee te leren leven en een hoopvol stemmende veerkracht.

Een aanrader!