Jammer van uitgebreide beschrijvingen

Normaal komt een auteur er niet mee weg om een boek te schrijven waarin de hoofdpersoon zo makkelijk zijn draai kan geven aan het verhaal. In dit geval dankzij zijn hyperthymesia. Ik moest onwillekeurig denken aan professor Barabas met zijn tijdmachine in Suske in Wiske; ja zo los je alle problemen wel op. Maar in het geval van de geheugenman stoorde het mij niet al te erg . Wat mij vooral stoorde was de beschrijving van de school waar een paar moorden plaatsvonden: de voor- en de achteruitgang, zij-ingangen en toen bleken er nog meer te zijn. Erg ingewikkeld om dat allemaal inclusief lokalen, keuken, eetzaal e.d. te beschrijven en te visualiseren.
Voor mij reden om 3 sterren te geven i.p.v. 4 die hij anders gehad zou hebben