dagboek dat veranderde in een van de meest gelezen boeken

Het achterhuis

Honderden brieven schrijven aan jezelf terwijl je je tijdens de tweede wereldoorlog verscholen houdt, dat deed Anne Frank. Zij hield van 1942 tot 1944 een dagboek bij toen Duitsland Nederland bezette. Het dagboek was in eerste instantie voor haarzelf bedoeld, maar haar droom was om schrijver te worden. Na het overleiden van Anne werd het boek op verzoek van haar vader, Otto Frank gepubliceerd. Het boek is een van de meest gelezen boeken ter wereld. Later zijn er nog verschillende films over het boek gemaakt waarvan drie een Oscar wonnen.


Waar gaat het boek over?

De hoofdpersonen, ook wel de verteller is Anne Frank. Want zij is de schrijver van het dagboek wat later als boek is gepubliceerd. Ze schrijft over de periode van de tweede wereldoorlog, er was toen veel Jodenhaat, ook wel Holocaust genoemd. Anne schrijft dat er door het bezet van Duitsland er strenge regels zijn voor Joden. Daarom gaat ze samen met haar zus, Margot, vader Otto, moeder Edith en familie van Daan (familie van pels) onderduiken. Dat doen ze in het achterhuis. Anne vertelt dat ze achter een grijze kast die open kan, zich schuilhouden. Er zijn daar een aantal kamers waar ze met acht mensen wonen. Het achterhuis ligt achter de jamfabriek, dat is het bedrijf van Anne haar vader. Anne schrijft dat ze muisstil moeten zijn en over haar complexe relatie met haar moeder en zus. Ook is ze verliefd op Peter en deelt ze haar gevoelens over hem.



Mijn mening over het boek

Ik vind het achterhuis een indrukwekkend boek. Allereerst omdat het dagboek echt is geschreven, het voelt alsof je stiekem in iemands dagboek kijkt. Anne schrijft over haar gevoelens, angsten en dromen, zo wil ze bijvoorbeeld schrijver worden en vertelt ze open over de ruzies met haar moeder. Doordat ze iemand van mijn leeftijd is leef ik erg met haar mee en kan ik me goed in haar verplaatsen.



Bovendien vind ik dat anne erg goed kan schrijven, vooral voor iemand van haar leeftijd. Anne denkt namelijk echt na over wat ze opschrijft zoals de zin "Hoe heerlijk is het, dat niemand een minuut hoeft te wachten met te beginnen de wereld langzaam te doe veranderen." die ze op zaterdag 15 juli schreef. Dat is een bekende zin waar veel mensen van onder de indruk zijn. Anne is nog best wel jong en ze geeft hiermee een wijze uitstraling. Anne vertelt ten slotte ook over het leven in oorlog, daarom vind ik het boek ook heel leerzaam. Je krijgt namelijk dingen vanuit een ander perspectief mee, En doordat Anne zo goed kan schrijven voelt het alsof je er echt bij bent.







Maar is het boek ook aan te raden?
Ik raad zeker aan om het Achterhuis te lezen, het is niet alleen een stukje geschiedenis wat je meekrijgt, maar ook een soort vriendin die je in het boek leert kennen. Ik denk dat iedereen daarom dit boek een keer gelezen moet hebben, Niet alleen voor de geschiedenis, maar ook om mee te leven met de slachtoffers van de Holocaust. Ik vind het wel jammer voor Anne dat ze nooit heeft geweten dat ze een van de beste boeken in de wereldgeschiedenis schreef. Daarom geef ik het boek een 8,5/10