Er was eens.... Een magische beer

Wie Winnie de Poeh zegt, zegt Janneman Robinson, zegt Knorretje, Teigetje, Iejoor en ga zo maar door. En die zegt mooie verhalen maar die zegt ook vooral het Honderd Bunderd Bos, een bos waar alles kon waar je jezelf even kon zijn. En wat heb ik niet vaak als klein meisje gewenst dat ik ook zo bos had ook zo'n beertje, ook zo'n varkentje, ook zo'n tijgertje en ook zo'n ezeltje. Want daar was niks goed of fout, daar was niks stout of lief, daar was niks lief of kwaad. Daar was het oke om zoals Poeh, Iejoor of Teigetje te zijn. Daar was het oke. En god wat wil ik dat nu ook graag. Daar hoefde het niet moeilijk te zijn daar mocht iedereen zichzelf zijn. Dus wereld word een beetje zoals het Honderd Bunderd Bos. Een mooiere plek. Een plek waar mensen met en zonder handicaps en problemen kunnen samen leven.