Psychologisch vrij zwaar

Dit boek is psychologisch best zwaar, maar wàt een verhaal!
Ik zat vaak met een krop in mijn keel, om dan een paar minuten later weer te zitten lachen met de moppen van Alex. Echt een emotionele rollercoaster, dus.
Het boek speelt zich af in Noord-Ierland, dat een moeilijke periode kende met The Troubles, die in het boek regelmatig genoemd worden. Als je als leek aan dit boek begint, heb je totaal geen idee waarover die periode ging, en dat zal ook zo blijven. Héél simpel uitgelegd was het een oorlog tussen de katholieken en de protestanten. Veel mensen lieten hierbij het leven en in die periode wilde je echt niet in Noord-Ierland zijn.
Verder kon ik mezelf maar moeilijk losmaken van het verhaal. Je wil echt weten hoe het allemaal loopt, hoe het nu zit met Alex en zijn demonen, hoe Anya hem probeert te helpen en wat er met zijn vader gebeurde.

Het boek is heel grafisch geschreven, wat bij mij toch wel voor een enge droom of twee gezorgd heeft. In het verhaal stoort het allerminst.
Wat mij dan weer wél stoorde, is dat er redelijk wat losse eindjes blijven op het einde van het verhaal en dat er aan het verhaal een nogal abrupt einde komt, wat voor mij overkwam als het bekende sprookjes-einde “en ze leefden nog lang en gelukkig”.
Geweldig als dat zo is, uiteraard, maar ik wil wel weten hoe en wat.
Wat gebeurt er bijvoorbeeld verder met Alex en welke gevolgen heeft dat voor zin verdere leefsituatie? Wat gebeurt er met Anya?
Als lezer zat ik op het einde van het boek nog met best veel vragen die onbeantwoord zullen blijven en dat knaagt wel een beetje.