Lezersrecensie
Stapt uit de schaduw
De familie Zukic oogt voor de buitenwereld als het perfecte gezin. Ivan Zukic runt een succesvol bedrijf, zijn vrouw Claire is een knappe, toegewijde huismoeder en hun kinderen doen het alle drie uitstekend op school. Maar achter die façade van uiterlijk succes kampt Claire al enkele jaren met psychische problemen. Problemen die met de dag erger lijken te worden en als een sluipend gif langzamerhand de andere gezinsleden infecteren. Als Claire ook nog eens merkt dat er nacht na nacht een donkere schaduw rondom hun huis sluipt, dreigt de situatie helemaal uit de hand te lopen.
Kegel was voor mij een onbekende auteur. Het was vooral de cover die mij aansprak. Het boek opent sterk en mysterieus, maar het tempo zakt even weg tussen pagina +/- 50 en 90. Niet dat het begint te vervelen, maar de opzet naar de overige 200 pagina's loopt daar even wat trager. Net op het juiste moment wordt je als lezer gelukkig opnieuw geprikkeld en vanaf dan begint de familie Zukic als een kaartenhuis ineen te stuiken. Ieder gezinslid vecht tegen zijn eigen spreekwoordelijke demonen en dat zet de schrijven knap neer. Het duurt heel erg lang voor duidelijk wordt wie of wat de schaduw is en dat antwoord is gelaagder dan ik had verwacht.
Kegel slaagt er wonderwel in om een boeiende gezinsdynamiek neer te zetten zonder het plot uit de doeken te doen. Het einde is een knaller en erg sterk (afhankelijk van hoe je tegenover dat soort eindes staat).
Wat ik ook heel mooi vind, zijn de details die verwerkt zijn in het boek. De tijdsstippen ipv hoofdstukken (waar logica in zit), de muziek die een rol speelt. Heel erg fijn & origineel. Voor mij zeer geslaagd.
Aanrader die 4,5 sterren verdient (afgerond naar 5).
☆☆☆☆☆
Kegel was voor mij een onbekende auteur. Het was vooral de cover die mij aansprak. Het boek opent sterk en mysterieus, maar het tempo zakt even weg tussen pagina +/- 50 en 90. Niet dat het begint te vervelen, maar de opzet naar de overige 200 pagina's loopt daar even wat trager. Net op het juiste moment wordt je als lezer gelukkig opnieuw geprikkeld en vanaf dan begint de familie Zukic als een kaartenhuis ineen te stuiken. Ieder gezinslid vecht tegen zijn eigen spreekwoordelijke demonen en dat zet de schrijven knap neer. Het duurt heel erg lang voor duidelijk wordt wie of wat de schaduw is en dat antwoord is gelaagder dan ik had verwacht.
Kegel slaagt er wonderwel in om een boeiende gezinsdynamiek neer te zetten zonder het plot uit de doeken te doen. Het einde is een knaller en erg sterk (afhankelijk van hoe je tegenover dat soort eindes staat).
Wat ik ook heel mooi vind, zijn de details die verwerkt zijn in het boek. De tijdsstippen ipv hoofdstukken (waar logica in zit), de muziek die een rol speelt. Heel erg fijn & origineel. Voor mij zeer geslaagd.
Aanrader die 4,5 sterren verdient (afgerond naar 5).
☆☆☆☆☆
1
Reageer op deze recensie