Eerder interessant dan spannend

Voor wie een inkijk wil in de behandeling door psychiaters is dit een zeer geschikt boek. Dat maakt wel dat het helemaal niet vlot leest en dat de info primeert op de verhaallijnen.
Zelf kan ik niet meer dan een twee of drie hoofdstukjes lezen. Dat het boek 100 hoofdstukjes telt, vind ik helemaal geen luxe.
De auteur steekt ook de draak met enkele behandelwijzes en ook het aspect euthanasie krijgt via het verhaal van oma duiding.
Het boek roept vragen op over de betrokkenheid van artsen/psychiaters in het algemeen: bewaar je afstand en bekijk je alles onbewogen zoals de professor, ben je begaan met je patiënt en leidt dat dan tot een onoverzichtelijk kluwen van problemen waaruit je bijna geen uitweg meer vindt? Is euthanasie een recht dat eenvoudig moet toegestaan worden, of is dat in geval van iemand als oma toch niet de weg die moet gevolgd worden.
Dit alles maakt van het boek meer een interessant dan een vlot boek en iemand die weinig kennis heeft over borderline en andere problematieken en er veel interesse voor heeft, zal het zeker nog meer weten te waarderen.