Fantasy, spanning en humor. Top combinatie!

‘Marieke onderbrak mijn gedachten. ‘Heb je het overleefd de eerste keer?’ Nee, ik ben er aan gestorven. Zie je dat niet?’ Ze bloosde een beetje en praatte snel door. ‘Ik bedoel heb je….?’ Ik weet wat je bedoelt,’ zei ik. ‘En ja, ik heb het overleefd.’

Rigus is de sprankelende hoofdstad van de Dertien Landen. Deze stad heeft helaas ook een duister en slecht gedeelte, genaamd Laagstad. Hier woont Warden. Vroeger was hij een invloedrijke agent in Rigus, maar helaas is hij door een omstandigheid gedegradeerd. Nu is hij een verslaafde drugsdealer die al een aardige naam heeft opgebouwd in Laagstad.

Op een dag vindt hij het kleine meisje, Tara, dat is vermoord. Hij besluit dat hij moet onderzoeken wie dit gedaan heeft. Als hij iemand op het spoor is, komt deze man gruwelijk om het leven. Warden wordt opgepakt, maar uiteindelijk weer vrijgelaten. Niet veel later wordt er weer een kind ontvoert. De politie kijkt meteen naar Warden, maar besluiten dat hij misschien kan helpen. Hij roept de hulp in van oude vrienden. Kunnen zij hem helpen? Of raakt Warden verstrikt in een duister plan?

De wreker van Laagstad is het eerste deel in de trilogie van Daniel Polansky. Het is een mengeling van een thriller- en een fantasyboek. Dat maakt het verhaal juist zo leuk. Er komt magie in voor, maar er wordt tegelijkertijd onderzoek gedaan naar de vermoorde kinderen. Warden gaat op zoek naar de moordenaar en maakt hierbij gebruik van verschillende contacten uit het verleden. Zowel van zijn ‘familie’, Celia en de Blauwe kraanvogel, als van mensen uit de onderwereld. Hierdoor kom je ook steeds meer te weten over het verleden van Warden.

Warden is een diepgaand personage. Hij heeft veel meegemaakt in het verleden, dit heeft hem de man gemaakt die hij op de dag van vandaag is. In het begin van het verhaal komt hij een beetje down over, maar dit verandert als hij weer een doel in zijn leven heeft, namelijk het vinden van de moordenaar. Daniel Polansky gooit een grote dosis humor en ironie in het verhaal. Warden is af en toe lekker grof en dit doet het verhaal goed. Het past bij het imago van Warden.

Al vrij snel is Warden erachter wie de moorden zou hebben gepleegd. Warden staart zich hier blind op en bekijkt geen andere opties meer. Als lezer denk ik dat het wel interessanter zou zijn als er iets meer verdachten zouden zijn. Toch blijkt aan het eind van het verhaal dat de moordenaar een heel ander iemand is. Dit is een mooie verrassende wending in het verhaal.

Wat nog een klein minpuntje is, is dat het niet altijd helemaal duidelijk is welk personage aan het woord is. Hierdoor begrijp je de dialogen soms minder goed en moet je het even opnieuw lezen. Maar al met al is dit echt een prachtig boek waarbij de stad en personages tot leven komen. De wreker van Laagstad heeft een mooie verhouding tussen fantasy en spanning.