De traagheid maakt het mooi

Schuilhuisje van Lena Kurzen. Dit boek mocht ik jureren voor de Hebban Debuutprijs 2025. De vertelstijl is prettig en boeiend. Langzaam word je het verhaal ingetrokken. Het is volledig geschreven vanuit het perspectief van de vrouw. Haar gedachten, die ze niet wil of durft uit te spreken, vormen een kabbelende stroom. In het begin moest ik daar aan wennen. De vrouw en de man werken beiden thuis in verband met de Corona maatregelen. Hoe goed ken je elkaar eigenlijk? En ook al praat je tegen elkaar kun je zomaar niks zeggen. De vrouw komt erachter dat de man een dubbelleven leidt. Hoe ver ga je om je relatie nog te redden? Of doet het dubbelleven je uiteindelijk de das om? Mooi, krachtig debuut waarbij de traagheid ervoor zorgt dat het boeiend blijft. Chapeau!