Af en toe te persoonlijk

Al weer het achttiende boek in de Jack Reacher reeks. Jack Reacher pakt ergens onderweg een millitaire krant op; in die krant een grote advertentie waarin hij opgeroepen wordt een oude kennis in het leger te bellen. Toeval! Jack belt en wordt vervolgens naar een geheime basis vervoerd waar hij een redelijk geheime opdracht krijgt. Blijkbaar is iemand van plan een aanslag te plegen tijdens de G8. En die iemand is door Jack hoogstpersoonlijk opgesloten, zestien jaar geleden. Nu moet hij de man opnieuw tegenhouden. Zijn pogingen daartoe brengen Jack zelfs tot in Engeland en Frankrijk.

Tja. Een nieuwe Jack Reacher volgens een beproefd recept. Dit is eigenlijk het eerste deel waar in het recept ergens een subtiel ingrediënt ontbreekt. Reacher is helemaal zichzelf en het verhaal zit zoals gewoonlijk vol met plotwendingen, interessante ontdekkingen en vlot getrokken conclusies. Iets te vlot soms; Personal  is af en toe zo persoonlijk dat het lijkt of de lezer niet meer goed bij het verhaal betrokken raakt. Het dendert maar door en aan het einde komt pas de uiteindelijke oplossing. Er is nergens ruimte voor de lezer om van te voren al mee te denken en/of een conclusie te trekken. Op zich een spannend boek maar het blijft wat achter bij de andere delen. Niet elke auteur kan altijd topkwaliteit leveren; Lee Child zal daarop geen uitzondering zijn. We kijken gewoon uit naar het volgende deel. (Door: Jannelies Smit)