Een leuk verhaal dat langdradig eindigd

Rood, wit en koningsblauw is een LGBTQ en een feelgoodroman en tevens het debuut van Casey McQuiston.

Alex, de zoon van de Amerikaanse president, heeft maar één echte rivaal: Henry, de prins van Groot-Brittannië. Sinds hun eerste ontmoeting kunnen de twee elkaar al niet uitstaan en dit lijkt steeds erger te worden. Wanneer Alex met zijn familie mee moet naar een bruiloft, komt hij Henry ook tegen. De ontmoeting loopt een klein beetje uit de hand, waardoor beide jongens opeens het nieuws van de dag worden. Een catastrofe voor de verhouding tussen de twee landen. Er zit maar één ding op. De jongens moeten doen alsof het een dom ongelukje was en alsof ze elkaars beste vrienden zijn. Zowel Henry als Alex beseft dat er niets anders op zit.

Naarmate Henry en Alex elkaar steeds beter echt leren kennen, zien ze in dat de ander nog niet zo erg is. Al snel bouwen ze een vriendschap op, maar wat zal er gebeuren als deze vriendschap uitgroeit tot meer? Zullen ze hun geheim geheim kunnen houden? Kan liefde de verhouding tussen de twee landen redden?

Rood, wit en koningsblauw begint in mijn ogen erg leuk. Je leert zowel Henry als Alex steeds beter kennen, net als dat ze elkaar leren kennen. Beide jongens zijn erg verschillend en juist hierdoor heb ik des te meer genoten van het verhaal.

Het verhaal wordt verteld vanuit Alex. Hij zit met zijn seksualiteit in de knoop en is daardoor soms erg onzeker. Henry daarentegen weet al een hele tijd dat hij 100% gay is, waardoor hij erg zeker overkomt. Deze verhoudingen verschuiven gedurende het verhaal steeds weer, waardoor je merkt dat de jongens zich meer op hun gemak voelen bij elkaar en ze echte vrienden zijn.

Casey McQuiston heeft de taken die Alex als presidentszoon heeft, goed naar voren weten te brengen en omschrijft ook goed de moeilijkheden die dit soms met zich meebrengt. Door middel van mails, appjes en telefoongesprekken krijg je ook een duidelijk beeld van de taken en persoonlijkheid van Henry. Dit is dan ook een erg leuke toevoeging aan het verhaal.

Rood, wit en koningsblauw leest mede door de leuke personages erg vlot. Het verhaal vormde van begin tot eind een logisch geheel, maar desondanks vond ik de laatste 50 tot 100 pagina’s overbodig. Dit laatste gedeelte was in mijn ogen minder sterk geschreven dan de rest van het boek, waardoor het soms ook langdradig overkomt. Dit mag echter de pret niet drukken, want Rood, wit en koningsblauw is zeker een geslaagd debuut.

Al met al dus een feelgoodroman met erg leuke personages. Ik geef dan ook 4 sterren