Spanning, humor, reflectie en echt een bizar avontuur

Echt genoten heb ik van dit boek. Hoe Wiebe zijn avontuur heeft bedacht is al heel interessant: hij was student, had geen geld maar wel een droom. Bedacht toen om iets met duurzaamheid te doen, meer als een smoes om de wereld te zien. Heel eerlijk vond ik dat. Heeft toen als doel gesteld om met een elektrische auto naar Australië te rijden. Om daar te komen vroeg hij mensen via zijn website een stopcontact voor zijn auto, eten of een slaapplek aan te bieden. Dat liep goed los en kreeg aanbiedingen van over de hele wereld. Zo kwam hij echt overal terecht. Vooral die ontmoeting waren intesssant. Steeds weer nieuwe mensen. Vooral laden als Iran en India waren uniek. Verder had hij tal va uitdagingen. En steeds weer mensen die hem hielpen. Dat verbaasde mij en daarom wil ik ook op reis nu. Bijzonder ook hoe hij over op reflecteert, zijn persoonlijke reis is daarom net zo interessant. En moest ook steeds hardop lachen op zijn humoristische stijl. En bij de finish bijna huilen. Dat hij daar aankwam na zoveel jaar vond ik heel mooi. Bijzonder boek dus wat veel meer is dan een reis.