Lezersrecensie
East Side Never Dies, een boek die nooit zal sterven
East Side Never Dies, een boek die nooit zal sterven.
Thierry Dodeci neemt vanaf het voorwoord je helemaal mee in zijn verhaal, in het verhaal van de supporter, het verhaal van de East-Siders. De harde kern van Club Brugge.
Na de eerste bladzijden van het boek, inclusief voorwoord bots je op een tiental foto’s, groepsfoto’s waar je “de” mannen opziet, vaak Skinheads en struis gebouwd. Zo had Thierry het ook graag.
In 1976, ging Thierry voor het eerst in zijn leven naar het Olympiastadion, het toenmalig Club Brugge KV stadion. Tijdens de drie daar opeenvolgende jaren beleefde hij de drie titels intens mee. Later, als puber zag hij de East-Side in 1980 opgericht en in 1984 kreeg hij zijn eerste stadionverbod aangesmeerd.
In die afgelopen 35 jaar, miste hij nauwelijks een thuismatch of een verplaatsing. Van Antwerp tot in Den Haag, en nog vele andere straffe verhalen. Voetbalrellen, kameraadschap en liefde voor Club Brugge KV samengebundeld in 1 boek. “East Side Never Dies”
Ikzelf kwam voor het eerst in contact met dit boek op YouTube. Een promofilmpje, waar ik meteen werd ingezogen en kippenvel van kreeg. Voor de ene zijn het misschien maar een paar woorden en zinnen die in dat filmpje voorkomen. Maar voor mij is het een liefde, en vanaf dat moment wilde ik dit boek gaan lezen. (video : https://www.youtube.com/watch?v=DL61QIYV30E)
Tijdens het lezen van dit boek zat ik telkens in goed sfeertje, en wilde ik ook verder gaan lezen. De vele foto’s in het boek en de aangeraden muziek waren top! Telkens bij het begin van een nieuw hoofdstuk werden er liedjes aangegeven die toen in die periode hits waren, of iets te maken hadden met dat ene hoofdstuk.
Misschien zou ik dit boek eerder aanraden aan een Club Brugge fan, maar toch is het meer dan alleen voetbal en een bende hooligans. De echte kameraadschap, en de verhalen achter de supporter.
Leyton Knockaert, 17/11/2019
Thierry Dodeci neemt vanaf het voorwoord je helemaal mee in zijn verhaal, in het verhaal van de supporter, het verhaal van de East-Siders. De harde kern van Club Brugge.
Na de eerste bladzijden van het boek, inclusief voorwoord bots je op een tiental foto’s, groepsfoto’s waar je “de” mannen opziet, vaak Skinheads en struis gebouwd. Zo had Thierry het ook graag.
In 1976, ging Thierry voor het eerst in zijn leven naar het Olympiastadion, het toenmalig Club Brugge KV stadion. Tijdens de drie daar opeenvolgende jaren beleefde hij de drie titels intens mee. Later, als puber zag hij de East-Side in 1980 opgericht en in 1984 kreeg hij zijn eerste stadionverbod aangesmeerd.
In die afgelopen 35 jaar, miste hij nauwelijks een thuismatch of een verplaatsing. Van Antwerp tot in Den Haag, en nog vele andere straffe verhalen. Voetbalrellen, kameraadschap en liefde voor Club Brugge KV samengebundeld in 1 boek. “East Side Never Dies”
Ikzelf kwam voor het eerst in contact met dit boek op YouTube. Een promofilmpje, waar ik meteen werd ingezogen en kippenvel van kreeg. Voor de ene zijn het misschien maar een paar woorden en zinnen die in dat filmpje voorkomen. Maar voor mij is het een liefde, en vanaf dat moment wilde ik dit boek gaan lezen. (video : https://www.youtube.com/watch?v=DL61QIYV30E)
Tijdens het lezen van dit boek zat ik telkens in goed sfeertje, en wilde ik ook verder gaan lezen. De vele foto’s in het boek en de aangeraden muziek waren top! Telkens bij het begin van een nieuw hoofdstuk werden er liedjes aangegeven die toen in die periode hits waren, of iets te maken hadden met dat ene hoofdstuk.
Misschien zou ik dit boek eerder aanraden aan een Club Brugge fan, maar toch is het meer dan alleen voetbal en een bende hooligans. De echte kameraadschap, en de verhalen achter de supporter.
Leyton Knockaert, 17/11/2019
1
Reageer op deze recensie
