Aanrader: intens en helder

De schrijfster krijgt op haar 17 e samen met een vriend te maken met een groepsverkrachting waarbij gedreigd wordt met de dood. Ze overleven doordat de schrijfster blijft praten, blijft praten tot de daders haar en haar vriend in leven laten. Het gebeurde meer dan 30 jaar geleden India. Ze schreef toen een artikel voor een Indiaas tijdschrift, dertig jaar later wordt dit opnieuw verspreid via internet.Schrijfster heeft intussen twee studies afgerond; economie en sociologie en ze werkt met slachtoffers van verkrachting, overlevers zoals zij hen noemt.

Het boek is gebaseerd op haar eigen ervaring, de ervaring van overlevers en internationaal onderzoek. Zij maakt er een confronterend boek van, op lichte toon geschreven. Alles wordt bij name genoemd en het boek is een oproep om anders met elkaar om te gaan en het gesprek aan te gaan met jonge meisjes en jongens op basis van gelijkwaardigheid. Het pleit voor een seksualiteit waarbij de nadruk mag liggen op plezier van jongens en meisjes. Zodra je vanuit het patriarchaat jongens hoger zet dan meisjes kweek je een voedingsbodem voor ongelijkheid en daaruit voortvloeiend verkrachting. Zodra je seks scheidt van genot staat de weg open naar geweld.

Verkrachting is het enige delict waarbij men reageert door het slachtoffer te willen opsluiten. Waarom zwijgen we? Uit schaamte, en omdat we denken dat het onze schuld is en we snappen niet dat een ander het op zijn geweten heeft. Het is gemakkelijker om je te schamen dan te aanvaarden dat de ander onze integriteit heeft geschonden en dat je dat niet kon voorkomen. Ze pleit voor consensuele seks waarbij het feit dat je een treinkaartje koopt, niet wil zeggen dat je automatisch meerijdt tot het eindstation. Dat moet meegenomen worden in een opener communicatie over seks. En vrouwen raken beschadigd door het zwijgen na verkrachting, dat ook nog eens de mannen beschermd.

Verkrachting kan niet los gezien worden van seksuele opvoeding en van de maatschappij waarin deze plaatsvindt. Waarin de president van America ongestraft kan roepen:" Grijp ze in hun kruis" en de omvang van Me-too laat zien hoe groot de seksuele intimidatie nog is. Zeker in India is sprake van een verkrachtingscultuur; een man mag zijn vrouw ongestraft verkrachten in het huwelijk. Waarom werkt het? Omdat de cultuur doof is voor het leed van vrouwen, mede daarom wordt ook verkrachting ingezet als oorlogswapen. De patriarchale verhoudingen werken hier ook aan mee.

De schrijfster heeft een vlot leesbaar boek geschreven dat dit heftige onderwerp op een lichte toon beschrijft. Ondanks de lichte toon wordt verkrachting wel invoelbaar gemaakt, tussen de analyses door zijn woede, het zich gebruikt voelen, de schaamte en het verlies aan controle voelbaar. Tevens legt ze uit hoe verkrachting doorwerkt in het dagelijks leven; angst voor de tandarts terug te voeren op het controleverlies tijdens de verkrachting. Te vaak wordt eerder het slachtoffer van de verkrachting monddood gemaakt dan dat de dader wordt opgepakt