Onvoorspelbaar, onderscheidend en vol illusies

In dit eerste deel van De Spiegelpassante, 'De ijzige verloofde', neemt Christelle Dabos de lezers mee in een magische wereld van zwevende arken. Op de arken van Anima en de Pool leer je de ‘Nieuwe Wereld’ kennen met speciale krachten. Ophelia leeft op Anima en wordt uitgehuwelijkt aan de introverte en stijve Thorn, een invloedrijk lid van de Drakenclan. Als ze hem volgt naar de ijskoude Hemelburcht op de Pool wordt ze verrast door een schoonfamilie en een leven die toch heel anders blijkt te zijn dan op het eerste gezicht lijkt. Ze wordt gedwongen om het hoofd boven water te houden en langzaam aan komt ze achter de waarheid van het politieke spel van haar uithuwelijking.

Door de gedetailleerde cover van 'De ijzige verloofde' krijg je meteen een goede impressie van de Hemelburcht op de Pool, waar het grootste deel van het verhaal zich afspeelt. De schrijver heeft een beeldende schrijfstijl, waardoor je als lezer de personages, plekken en scènes zo voor je kan zien. Echter komt het verhaal wel traag op gang en is het begin een langdradige introductie van deze wereld. Het is prettig dat de schrijver een connectie maakt met de wereld van de lezer door de ‘Oude Wereld’ in het boek te introduceren. Dit is de wereld waarin de aarde nog een grote bol was en de ‘Nieuwe wereld’ speelt zich af in het nu van het boek waarin de aarde is verscheurd in allemaal kleine arken. Als lezer voel je je hierdoor betrokken bij het verhaal en kun je de wereld in het boek ook makkelijker accepteren.

Ophelia is echt een interessant hoofdpersonage. Haar krachten worden in dit deel nog niet zo ingezet dat ze noodzakelijk zijn, maar in het verhaal wordt duidelijk dat hier in de volgende delen waarschijnlijk verandering in zal komen. Echter is het vooral haar karakter die bepaalt in welke richting het verhaal gaat. Alhoewel ze een warrig, onhandig en onopvallend meisje lijkt van buitenaf, blijkt ze ook erg intelligent te zijn en altijd zichzelf te blijven. Ze komt in moeilijke situaties terecht en denkt steeds goed na hoe ze kan reageren op een bepaalde situatie. Door eerst de situatie te accepteren en dan erop te reageren komt ze voor de lezer, maar ook voor de andere personages in het boek verrassend en bewonderenswaardig over.

Als je halverwege het boek denkt te weten hoe 'De ijzige verloofde' zal verlopen, gebeurt er weer iets onverwachts. Dit zorgt ervoor dat je geboeid blijft doorlezen en dat de spanning zich goed opbouwt. De wereld in het boek lijkt knus en bij het begin kinderlijk door de omschrijving van de personages en de fantasievolle elementen, maar dit blijkt schijn te zijn. Onder deze illusie zit egoïsme en wreedheid.

Alhoewel het boek wordt vergeleken met de Harry Potter reeks en Alice in Wonderland, blijkt het boek toch heel anders dan verwacht. Wat lijkt op een knusse wereld wordt onverwachts toch ook wreed. Met de bijzondere krachten, zoals door spiegels reizen, illusies maken, ‘klauwen’ en het lezen van de geschiedenis van objecten onderscheidt het boek zich van andere magische boeken. En door een open einde (helaas..) kun je niet wachten op het volgende deel.