Bereleuk boek ;-)

Vuurtorenbeer is eigenlijk een altijd vrolijke beer, hij is blij met zichzelf en zijn leventje bij de zee en de vuurtoren, die hij dagelijks aansteekt met lucifers. Elke zes weken komt de postboot met spulletjes én kranten en op een dag ontdekt hij in die kranten de avonturen van Avonturenbeer en dan blijkt het gras ineens ergens anders toch groener te zijn. Vuurtorenbeer komt daardoor in een klein dipje en sipt erop los totdat er een storm uitbreekt en hij iemand moet redden en laat diegene nu Avonturenbeer zijn… Die lieve Vuurtorenbeer biedt Avonturenbeer natuurlijk onderdak maar zijn held valt door de mand en de twee beren leren elkaar daardoor pas echt goed kennen…. Eerlijkheid duurt natuurlijk uiteindelijk het langst en als je echt durft te zijn wie je je bent dan bof je en valt alles op zijn plek.
Mooi verhaal van Mathilde Stein en de tekeningen van Piet Grobler maken het verhaal nog levendiger.
Zit in ieder van ons niet op zijn minst een beetje Vuurtorenbeer en/of Avonturenbeer?
Nu al zin om met dit boek aan de slag te gaan in de onderbouw van de basisscholen waar ik kom.