Lezersrecensie
Tarifa -> als alles anders is dan je dent.
Voor de Ik lees thuis Hebban leesclub mocht ik Tarifa lezen van Kiki van Dijk. Allereerst wat data. Het boek is uitgegeven door Xander Uitgevers in april 2020 en heeft 288 pagina's en heeft dezelfde korte titel als ook haar andere boeken. Kiki schrijft onder een pseudoniem deze reeks omdat ze van reizen houdt. Haar (of zijn?) andere boeken zijn van een ander genre. Ieder boek heeft dan ook een andere locatie: Ibiza, Nice o.a. en nu dan Tarifa.
Het boek valt onder het genre: (vakantie)thriller en geschreven vanuit hoofdpersonage Liv(ia). Zij is getrouwd met Alex en samen met haar man runnen ze een activiteitenorganisatie gericht op festivals. Ze hebben een puberzoon van 15, Pepijn. Met zijn 3-en reizen zij af naar Tarifa, waar zij altijd hun vakantie doorbrengen om bij te tanken na een drukke periode. Al snel verdwijnt hun zoon Pepijn en blijkt het leven en het huwelijk van Liv niet te zijn wat ze dacht. Ook Tarifa blijkt niet zo idyllisch te zijn en een hele donkere kant te hebben.
Het boek leest lekker weg en is een lekker tussendoortje voor diegene die niet al te moeilijk wil lezen. Je pakt hem (bijvoorbeeld bij het zwembad op je eigen vakantiesbestemming) makkelijk en legt hem net zo makkelijk even weg. In het boek kwamen verschillende personages voor, wat ik persoonlijk erg prettig vind en bijna ieder personage verdenk je ook wel een tijdje.
Het boek krijgt van mij 3 sterren om de volgende redenen:
Een heerlijke vakantiethriller die je snel wegleest, tijdens b.v. vakantie of een drukke periode. Een mooie bestemming, moord, doodslag en spanning precies zoals ik graag wil. Leg je het weg, zit je er ook zo weer in als je het boek oppakt.
Wat ik minder vond aan het boek was dat de personages dieper uitgewerkt konden worden en niet altijd even realistisch was. Geen pubermoeder vraagt haar kind niet naar vermoedelijk drugsgebruik of laat hem/haar achter alleen in een kroeg.
Er werd veel tijd aan het onderzoek door Liv besteed, wat niet altijd realistisch was. Je eigen veiligheid zo op het spel zetten?
En ineens was daar het einde....voelde als "tadaaaaaa daar istie dan" Het voelde bij mij alsof er een maximum aan het aantal pagina's zat waardoor dit toch wel bijzondere einde niet voldoende diepgang kreeg die het verdiende. Het einde ontroerde mij ondanks dat met name door een privé herkenning.
Kortom een heerlijke vakantiethriller voor de fans van Kiki van Dijk, niet te moeilijk, heerlijke weglezer maar onvoldoende diepgang.
Het boek valt onder het genre: (vakantie)thriller en geschreven vanuit hoofdpersonage Liv(ia). Zij is getrouwd met Alex en samen met haar man runnen ze een activiteitenorganisatie gericht op festivals. Ze hebben een puberzoon van 15, Pepijn. Met zijn 3-en reizen zij af naar Tarifa, waar zij altijd hun vakantie doorbrengen om bij te tanken na een drukke periode. Al snel verdwijnt hun zoon Pepijn en blijkt het leven en het huwelijk van Liv niet te zijn wat ze dacht. Ook Tarifa blijkt niet zo idyllisch te zijn en een hele donkere kant te hebben.
Het boek leest lekker weg en is een lekker tussendoortje voor diegene die niet al te moeilijk wil lezen. Je pakt hem (bijvoorbeeld bij het zwembad op je eigen vakantiesbestemming) makkelijk en legt hem net zo makkelijk even weg. In het boek kwamen verschillende personages voor, wat ik persoonlijk erg prettig vind en bijna ieder personage verdenk je ook wel een tijdje.
Het boek krijgt van mij 3 sterren om de volgende redenen:
Een heerlijke vakantiethriller die je snel wegleest, tijdens b.v. vakantie of een drukke periode. Een mooie bestemming, moord, doodslag en spanning precies zoals ik graag wil. Leg je het weg, zit je er ook zo weer in als je het boek oppakt.
Wat ik minder vond aan het boek was dat de personages dieper uitgewerkt konden worden en niet altijd even realistisch was. Geen pubermoeder vraagt haar kind niet naar vermoedelijk drugsgebruik of laat hem/haar achter alleen in een kroeg.
Er werd veel tijd aan het onderzoek door Liv besteed, wat niet altijd realistisch was. Je eigen veiligheid zo op het spel zetten?
En ineens was daar het einde....voelde als "tadaaaaaa daar istie dan" Het voelde bij mij alsof er een maximum aan het aantal pagina's zat waardoor dit toch wel bijzondere einde niet voldoende diepgang kreeg die het verdiende. Het einde ontroerde mij ondanks dat met name door een privé herkenning.
Kortom een heerlijke vakantiethriller voor de fans van Kiki van Dijk, niet te moeilijk, heerlijke weglezer maar onvoldoende diepgang.
1
Reageer op deze recensie
