Kerstmis en emoties

In dit deel gaat het vooral over Becca, ze komt over als iemand, die een hekel aan Kerst heeft en vooral een hekel aan zichzelf. Ze haat Kerst, ze haat alles eromheen, ze haat............. Dit beslaat een groot deel van het verhaal en is een beetje too much voor een Kerstverhaal.
Als je je afvraagt, heeft dit een reden, ja dat heeft een reden en die wordt in het verhaal meer dan duidelijk. Middels een soort sarcastische manier probeert de schrijfster duidelijk te maken, dat heftige emoties, beleefd in een bepaalde periode, voor altijd aan die periode gelinkt blijven.
Dit verhaal bulkt van vriendschap, hulpvaardigheid, emoties en ook liefde. Uiteindelijk komt het, zoals het in een kerstverhaal hoort, wel op zijn pootjes terecht.