Mijn favoriete boek

Het boek ‘Afslag 23’ is een semi-autobiografisch boek. De hoofdpersoon in het boek heet Eus, wat ook de bijnaam van de schrijver is. Overeenkomsten zijn dat hij net als de persoon in het boek is opgegroeid in een achterstandswijk in Deventer, met Turkse ouders die analfabeet zijn en in zijn kinderjaren thuis te maken had met armoede en onveiligheid door een aan alcohol verslaafde vader. De schrijver is zelf ook meerdere malen in zijn jeugd in aanraking gekomen met politie en justitie en heeft enige tijd in de gevangenis verbleven toen hij 18 jaar oud was. Het taalgebruik in het boek is puur en rauw, passend bij het milieu van Eus. Eus heeft zwartgallige humor. Dat maakte het boek fijn om te lezen. Ik vond het begin van het boek heel origineel. Eus wordt ondervraagd door twee rechercheurs van politie. Hij vraagt hen of hij een paar uur de tijd mag krijgen om zijn hele verhaal te vertellen. Hij wil begrepen worden, voordat de politie hem vertelt wat er verder gaat gebeuren. Vervolgens gaat hij zijn verhaal vertellen. Ik werd meegezogen in het boek, omdat je als het ware meekijkt over de schouder van Eus en hij je deelgenoot maakt van wat hij meemaakt en wat zijn gedachten en gevoelens daarbij zijn. Ik kreeg in de loop van het boek steeds meer begrip voor Eus, omdat ik ging begrijpen waardoor het komt dat hij zich zo gedraagt. Ik kreeg zelfs sympathie voor hem, omdat Eus er alles aan doet om zijn leven te beteren om hiermee indruk te maken op zijn vriendin Ruby, zijn grote liefde. Dit lukt aanvankelijk. Hij vindt passende woonruimte, gaat werken als vertegenwoordiger en rond zijn mbo-opleiding af. Dit gaat echter niet gemakkelijk. Hij moet leren om anders te praten en zich anders te kleden. Hij komt in aanraking met veel hypocriete mensen in de middenklasse van de maatschappij. Hij moet zich nieuwe normen en gedrag aanmeten. Dit voelt voor hem soms als verraad aan zijn oorspronkelijke vrienden uit het lagere milieu, waarin hij is opgegroeid. Vanaf zijn jeugd heeft Eus altijd het gevoel gehad nergens bij te horen. Daarnaast is hij getraumatiseerd door verwaarlozing en mishandeling door zijn vader. Dit leidde bij hem tot eenzaamheid en zelfdestructief gedrag. Wat ik mooi vind aan Eus is dat hij tracht om trouw te zijn aan zichzelf en te gaan voor zijn doelen, zonder zich af te laten leiden. Wat ik ook goed aan hem vindt, is dat hij investeert in zijn persoonlijke ontwikkeling. Door middel van het lezen van boeken raakt hij bekend met andere ‘werelden’ en ontwikkelt hij zijn taalbeheersing naar ABN. Hij krijgt weer een relatie met Ruby en dat doet hem heel goed. Hij gaat wel meermaals over zijn eigen grenzen, doordat hij alles wil doen om Ruby gelukkig te maken. Uiteindelijk loopt het slecht af voor Eus, ondanks alle inspanningen die hij heeft geleverd. Hij krijgt een aanbod van Hein, een medewerker van een elektronicazaak om samen spullen uit de winkel weg te nemen. Uiteindelijk worden zij beiden opgepakt door de politie. Daar eindigt het boek. Het einde van het boek heeft mij emotioneel geraakt. Ik had sympathie gekregen voor Eus, omdat hij zo zijn best deed om het goede te doen. Hij vervalt alleen helaas weer in zijn oude gedrag, wat te verklaren is vanuit zijn opvoeding en daardoor wordt hij gearresteerd door de politie. Ik had met hem te doen. Ik was verdrietig toen ik het boek uit had gelezen.
Het moge duidelijk zijn dat deze schrijver en dit boek mij enorm aan het denken hebben gezet. Vanuit dit denkproces heb ik een missie voor mijzelf geformuleerd: zorgen voor gelijke kansen voor ieder kind. Daaruit heb ik de keuze gemaakt voor het volgen van de cursus leesconsulent. En de rest is geschiedenis!