Onbekend territorium

Onbekend territorium, zowel wat betreft het genre als in topografisch opzicht. Ik lees doorgaans alleen non-fictie en weet daarnaast weinig van de geschiedenis van Zeeuws Vlaanderen. Ik vind ten eerste de opbouw van de roman erg goed: verleden en heden worden op prettige wijze afgewisseld. Daarnaast voelt het lezen als het doorbladeren van een foto-album, een album met lege plekken die naarmate het verhaal vordert min of meer worden opgevuld. De tekst is zeer beeldend en het lezen gaat hierdoor niet vervelen. Er wordt ook niet gehamerd op terugkomende thema's, het blijft vers. Het verhaal ontvouwt zich aan de lezer zonder opdringerig of betweterig te zijn.Het is een stukje kroniek van een Zeeuwse familie, maar ook het verhaal van een nazaat van deze familie. De beschreven hoofdpersonen zijn onderdeel van zowel een persoonlijke historie, als van de wereldgeschiedenis. De roman maakt het grote klein en het kleine groot. En als je dat in een debuutroman voor elkaar krijgt, dan heb je een mooi en gebalanceerd boek geschreven.