Daar ik nu pas Het winterlijk heb gelezen hierbij een nogal verlate reactie op voornamelijk de recensenten: er zouden teveel verhaallijnen zijn, die eigenlijk niets met elkaar te maken hebben. Dat maakt het boek des te spannender en lijkt ook meer op de werkelijkheid. Rechercheurs houden zich doorgaans niet bezig met een enkele zaak!
Voor psychologisch uitdiepen van een verhaal verwijs ik naar Nicci French: honderden pagina's worden in hun boeken volgeschreven met zeer weinig handelingen en betreft ook vaak nog verknipte vrouwen.
Zo bestaat de recensent van Crimezone het om zich te beklagen over het feit, dat er toch eigenlijk niet sprake is van een enkel "winterlijk". Echter de oorspronkelijke titel luidt: Winter Frost en is een beetje een beeldgrapje. De schrijver Wingfield af te rekenen op een kreupele vertaling lijkt mij zeer ver gezocht en zegt meer over de recensent dan over de schrijver.
Het boek is met grote vaart geschreven en verveelt geen moment, hetgeen ik van de boeken van de z.g. literaire "thriller" schrijvers niet bepaald kan zeggen. Bovendien klopt elk (sub)plot!